Brief (126) uit Schiedam
Hebben we jarenlang van de partij met de roos
kunnen genieten al is het genot de laatste tijd
geslonken van een brede rivier naar een arme-
tierig drooggelopen beekje, krijgen we potver
er nog een partij bij met een roos! Jazeker, nog
een roos! Een roos genaamd Jan. Een Jan die,
omdat hij beslist vindt dat hij de juiste roos is
voor het juiste bed, zich bij de VNL gevoegd
heeft om eens een stevig stel politiekspijkers
met straalkoppen door de tweede kamer te
jassen. Uiteraard niet geheel zonder de aan
hem welklevende en zo bekende humor die
hem past als een condoom lekker vet over
een partijprogramma getrokken, zo vindt hij,
nee zeker niet, hij zal er staan als een roos die
alle honingzuigers met een lach van zich af zal
grappen om maar zo lang mogelijk de humor-
roos te blijven die hij al jaren is, al is het dan
in een ander en ietwat keuriger aangeharkt
perkje dan dat pow onderhemdhoopje waarop
hij eerder o zo humorvol, zo zegt hij zelf, tot
in de hoeken van het heelal mocht schitteren.
Benieuwd hoe lang het duurt voordat de humor
van deze Roos zal zijn verlept naar huiliehuilie.
Werner Spaland