Mijn vriends meningen 23

Vriend AIKE

Ok Aike, dat ik die christelijke politiekmannen
naar voren haalde is wel zo, maar als je het
tegenwoordig een seconde over politiek hebt
zit je direct ongewild met beide handen aan de
jaspanden van die God van jou en aan het kleed
van die andere Hoogman te potelen. Of er ver-
domme nooit een scheiding van staat en kerk
heeft plaatsgehad hier. Waarachtig, tegen alle
relimuur knal je bijbelhard bij ook maar ’t minst
geaarde politieke woordje. ’t Is gdvrdgdvr heus
bijna niet meer te vermijden, alsof de duvel er
al zijn bokkige plezierhandjes van de wereld in
heeft spelen.

Volgens mij kan je er zelf ook niet meer buiten
geachte meneer de hoofdbewoner van dit pand
met gratis behuizing voor mij. Buiten mijn God
bedoel ik, want sinds we bij elkaar zijn hebben
we het bijna over niets anders gehad. Alsof je
jezelf wanhopig moet overtuigen van zijn niet-
bestaan. Je lijkt die Komrij wel die met zijn
diggie zichzelf en anderen moet aansporen dat
het bloggen in ieder geval een danige weg naar
het goddelijke dichterschap nog volkomen en
ietwat buiten de rilverwachting met alle mogelijk-
heden open laat staan.

Onzin! Het is eerder zo dat de geschiedenis zo
doordesemd is van jouw God omdat ze er in het
verleden zo’n geloofspotje van hebben gemaakt
dat ik er niet buiten kan, of beter eigenlijk, met
alle wil van de wereld er heel niet omheen kán.
Overigens, met ze bedoel ik de hele mensheid.
En volgens mij bedoelde die Komrij iets anders
met zijn ‘diggie’, maar ach laten we daar niet bij
blijven stilstaan, Komrij krijgt, net als dat lieve
Godje van jou, al genoeg aandacht. Eerlijk ge-
zegd verbaast het me zelfs dat hij met zijn staat
van dienst dat bloggen nodig acht. Wellicht is de
man bang dat ie de toekomstboot zal gaan mis-
sen deed hij zijn flitsende blogpoogje even niet.

Zou je denken?

Nu ja, in het geschiedenisbootje zit ie al, dat be-
hoeft geen moeite meer.

Nou, ik bedoelde eigenlijk meer dat van niet om
mijn lieve God heen kunnen.

Wat mij betreft wel ja.

Ha, dat stelt mij als gelovige zeer gerust mag ik je
zeggen.

Ja zeg, ik meende dat in negatieve zin.

Maakt niet uit, positief of negatief, God wacht wel.

Zucht, dat deuntje kennen we inmiddels.

Wordt op nog niet vastgestelde tijden misschien wel vervolgd.

Als service voor de luie (de goede en o zo trouwe lezers uiteraard
niet te na gesproken) maar eventueel toch nieuwsgierige lezer zijn
hier de delen 1 – 2 – 3 – 4 – 5 – 6 – 7 – 8 – 9 – 10 – 11 – 12 – 13
– 14 – 15 – 16 – 17 – 18 – 19 – 20 – 21 – 22 nog te genieten.