Mijn vriends meningen 25

Vriend AIKE

Wat dat werkje ermee te maken heeft, beste
vriend AIKE? Dat geloven aan iets wat niet be-
wezen kan worden net zo zinloos is als geloven
dat dít genoemde iets niet bestaan kan, zodat
het dus zinloos is om überhaupt iets te geloven
dat buiten de bewijsbare werkelijkheid ligt. Al-
leen in de fantasie – niet onbelangrijk – mogen
we in dat kader geloven wat we willen geloven
wat mij betreft, waarmee maar is gezegd dat
het geloof een iets is van de fantasie van het
brein – zie ook ’t hier alom bevochten verschil
tussen het publieke en private domein – en als
zodanig even niet op de werkelijkheid geplakt
mag worden als zijnde een alles bepalende, al-
gemene leefregel voor die werkelijkheid waar
iedereen zich maar aan heeft te houden, tenzij
dat geloof uiteindelijk empirisch te bewijzen zal
zijn als zijnde een werkelijkheid.

Zeg hoofdbewoner die ineens de warrige oubol-
lige filosoof gaat zitten uithangen, volgens mij
is het zo dat als je gelooft dat iets waar is dat
ook voor jou en alle anderen die erin geloven
waar is, en dat daar niets aan valt af te tornen
ook al kul je het hele filosofische discours erbij
tot in alle eeuwigheid. Overigens, een door jou
belopen discours waarbij ik waarlijk geloof dat
je daarvan het klokje hier of ver weg wel ergens
hebt horen luiden, maar van de klepel nog geen
flinterbeeldje hebt mogen kunnen opvangen.

Goed vriend AIKE, ratlievend als ik ben wil ik wel
toegeven ietwat gehapsnapt te hebben in het filo-
slootje, maar ik blijf erbij dat het hele gedoe van
dat geloof niet meer dan een aangelegenheid van
het fantasierijke breintje moet blijven en dus zeer
particulier onder het eigen schedeltje mag zingen
zoveel het wil, maar beslist geen goddelijke leef-
regels moet opleggen aan anderen dan aan dat
particuliere breintje om het eigen bestaan even-
tueel kek mee op te kalefateren naar heel wauw
Heerfijn.

Wordt vervolgd.